Στην επίσκεψη του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Πομπέο στην Ελλάδα και την αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των δυο χωρών αναφέρεται εκτενές άρθρο της Süddeutsche Zeitung.
Όπως σχολιάζει η εφημερίδα, «[…] στην πραγματικότητα οι σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον είχαν βελτιωθεί σημαντικά ήδη την εποχή της αριστερής διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και ενόσω επιδεινώνονταν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Για να γίνει αυτό ο Τσίπρας είχε αποχαιρετίσει τον αριστερό ελληνικό αντιαμερικανισμό. Αλλά και τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία επαίνεσε εκ νέου ο Πομπέο, την είχε περάσει ο Τσίπρας. Η συμφωνία έβαλε τέλος σε μια διαμάχη δεκαετιών με τη γείτονα και υποψήφια προς ένταξη στο ΝΑΤΟ Βόρεια Μακεδονία. Το συντηρητικό κόμμα του Μητσοτάκη είχε πολεμήσει εν μέρει σφόδρα τις Πρέσπες. Από τη στιγμή όμως που οι συντηρητικοί κέρδισαν τις εκλογές του Ιουλίου, η κριτική τους αυτή σίγησε».
Σύμφωνα με την SZ, «[…] πέρα από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης οι ΗΠΑ θα μπορούν να χρησιμοποιούν μελλοντικά και δυο αεροδρόμια στην κεντρική Ελλάδα, στη Λάρισα. Η ήδη υπάρχουσα ναυτική και αεροπορική βάση στη Σούδα πρόκειται να διευρυνθεί. Η Ουάσιγκτον ενδιαφέρεται επίσης και για στενότερη οικονομική συνεργασία, είπε ο Πομπέο. Η κυβέρνηση του Μητσοτάκη υποσχέθηκε ένα φιλικό προς τις επενδύσεις κλίμα και θέλει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση πολλών κρατικών επιχειρήσεων».
Η μετάλλαξη του Ζεεχόφερ
Εκτενείς είναι οι αναφορές των γερμανικών μέσων στο προσφυγικό. Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του γερμανού υπουργού Εσωτερικών Χορστ Ζεεχόφερ σε Τουρκία και Ελλάδα και τα όσα διημείφθησαν εκεί, οι γερμανοί αναλυτές κάνουν λόγο για ριζική αλλαγή πλεύσης του συντηρητικού γερμανού πολιτικού.
Η οικονομική Handelsblatt: «Αγνώριστος ο Χορστ Ζεεχόφερ, όσο κι αν διατείνεται ότι δεν έχει αλλάξει. Μπορεί να μην έγινε άλλος άνθρωπος, ασφαλώς όμως έγινε καλύτερος υπουργός αφού κοιτάει και πέραν των Άλπεων (σσ. ο Ζέεχοφερ ήταν επί σειρά ετών πρόεδρος της CSU και πρωθυπουργός της Βαυαρίας). Με την αξίωσή του για μονομερείς απωθήσεις στα γερμανοαυστριακά σύνορα το καλοκαίρι του 2018 είχε οδηγήσει τη γερμανική κυβέρνηση στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Από το τρέχον φθινόπωρο ωστόσο επιδίδεται σε πολυμερείς ασκήσεις πρόληψης κρίσεων. Αντί μονομερών ενεργειών υπόσχεται πλέον βοήθεια στους συμμάχους […]». Με τη στροφή αυτή o υπουργός Εσωτερικών σίγουρα δεν μπορεί να σώσει την κακή του εικόνα. […] Πιθανότατα όμως ο ‘αυτομεταρρυθμιζόμενος’ Ζεεχόφερ μπορεί να συμβάλει ώστε να αποτραπεί μια νέα προσφυγική κρίση».
Η Rheinische Post: «Ειδικώς ο Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος με τη δριμεία του κριτική λίγο έλειψε να οδηγήσει στην πτώση της καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, θα μπορούσε να βοηθήσει τώρα την ΕΕ να βρει διέξοδο στο άλυτο εδώ και χρόνια προσφυγικό ζήτημα. Εφεξής η Γερμανία θα δέχεται το 25% των διασωθέντων στη Μεσόγειο, όπως είπε. Το ότι δεν συνεννοήθηκε προηγουμένως με κανέναν στη Γερμανία, εκτός ίσως από την καγκελάριο, δεν ήταν μεν ιδιαίτερα παραγωγικό. Διότι η δέσμευσή του προκάλεσε φόβους και κριτική ακόμη και εντός του κόμματός του. Παρά ταύτα είναι ορθή η προσέγγισή του, να προχωρήσουν δηλαδή στην πράξη πρώτες η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία, προκειμένου να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες χώρες στο πλαίσιο μιας λύσης βάσει ποσόστωσης».
Προσφυγικό και χριστιανική αντίληψη της ανθρωπότητας
Η Stuttgarter Zeitung: «Τα σχέδια Ζεεχόφερ αφορούν μια μικρή ομάδα. Με τον τρόπο αυτό δεν λύνεται το ‘μεγάλο προσφυγικό ζήτημα’, αλλά αντιθέτως αντιμετωπίζεται με ρεαλιστικό τρόπο ένα επείγον ανθρωπιστικό πρόβλημα. Από τον Ιούλιο του 2018 η Γερμανία συναίνεσε να υποδεχθεί 565 διασωθέντες στη θάλασσα. Εν τέλει ήρθαν 225. Συνολικά διασώθηκαν 2.199 άνθρωποι. Οι εικόνες πλοιάρχων που μεταφέρουν εξαθλιωμένους ανθρώπους να παρακαλούν για να προσεγγίσουν λιμάνια είναι απάνθρωπες. Ότι αυτό πρέπει να αλλάξει θα έπρεπε να είναι αυτονόητο για ένα κόμμα που πρεσβεύει μια χριστιανική αντίληψη της ανθρωπότητας».
H Mannheimer Morgen: «Στην παρούσα φάση ο Ζεεχόφερ κάνει μια μεγάλη στροφή σε μια πορεία μάθησης. Ο ίδιος αλλά και όλη η Χριστιανοκοινωνική Ένωση θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι το ζήτημα του ασύλου είναι πολύ πιο σύνθετο απ΄ ότι πίστευαν μέχρι πρότινος, ότι τα συρματοπλέγματα δεν είναι συνιστούν λύση και πως κάθε χώρα προέλευσης και τράνζιτ αλλά και κάθε προσφυγική διαδρομή απαιτούν εξειδικευμένες λύσεις. Αυτό ισχύει φυσικά και για τους πρόσφυγες που βρίσκονται εδώ. Σε αυτά τα συμφραζόμενα δεν θα ήταν λάθος και μια συγνώμη προς την Άγκελα Μέρκελ (σσ. στο απόγειο της προσφυγικής κρίσης το 2015 ο Ζέεχοφερ υπήρξε εκ των σφοδρότερων επικριτών της Μέρκελ και την απειλούσε ακόμη και με προσφυγή στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο).
Κώστας Συμεωνίδης, Deutsche Welle
